zaterdag 3 oktober 2009

Dag 119 Santiago de Compostela

En eindelijk dringt het tot me door. Vanmorgen. Weer in de kathedraal. We hebben de Camino de Santiago voltooid! Het zit erop. Het is voorbij. Wat een geweldige belevenis. Wat een ervaring. Wat een reis. Wat een mensen. Wat een ontmoetingen. Wat een verhalen. Dat besef doet even de tranen in mijn ogen opwellen.
Onze Credential is ook binnen. Gistermiddag opgehaald bij het pelgrimsbureau. Het geeft een geweldig gevoel. Gisteravond samen met Isabelle (caminovriendin al uit Frankrijk) en Ghislain, haar man, gegeten. Reuze gezellig.
Vandaag dus weer naar de mis geweest. En het wierookvat slingerde weer!
Morgen wacht de 'Camino Finisterre'. 85 km. In drie dagen. De reis naar de 'Costa da Morte'. De 'Kust van de dood'. Of ook wel: de reis naar het einde van de wereld. Althans, zo werd dat vroeger gezien. Kaap Finisterre als het meest westelijke puntje van Europa. Een mythische en symbolische plek. Een plaats rijk aan rites en rituelen. Al van de Romeinen, die er de machtige zon in de zee zagen verdwijnen.
Voor de pelgrim die er aankomt zijn er een aantal rituelen. Tanja mailde me die. Allereerst neem je een bad in zee. Om je lichaam en geest van de reis te reinigen. Daarna verbrand je er kleding. Om daarmee symbolisch je reis te beëindigen. En tenslotte kijk je bij de vuurtoren, samen met de andere pelgrims, naar het ondergaan van de zon.
De volgende dag zal je als herboren, nieuw mens ontwaken. En het leven weer ingaan....

1 opmerking:

Hanneke zei

Hoi Han en Ad,

Van harte gefeliciteerd met het behalen van deze monstertocht, want dat was het toch in feite..., jullie hebben daar echt een prestatie van formaat geleverd, ik buig diep in het stof en petje af! Dat is nog eens iets anders dan een uurtje tempo 4 op de donderdagmorgen. Han, we zien je weer op de sport, voor nu geniet van je rust en tot ziens!
Bart en Hanneke v.d. Warf