Dag 61 Van St. Alban naar Aumont Aubrac (18 km)

De thermometer geeft 8 graden aan in mijn kleine slaaptent. Buiten is het dus zeker 4 graden kouder. Goed fris dus. We kamperen dan ook op 1000 m. hoogte. De etappe gaat vlot. We zijn later opgestaan. Pas om half negen op pad. Onderweg treffen we voortdurend mede pelgrims. Gezellig. Aangekomen in Aubrac duiken we direct een terrasje op. De hele etappe was nergens koffie te krijgen. Bestellen ook maar gelijk een lekkere sandwich. Het is tenslotte een feestdag. We zitten nauwelijks en er rijdt een prachtige zwarte Mondeo Wagon voorbij: Marja & Diny! Geweldig hen weer te zien.
Ze brengen ook geschenken mee. Van Fleur (onze kleindochter) een mooie tekening. Van mijn schoonmoeder heerlijke koeken en Engelse drop voor onderweg. Foto's van het trouwen van Mark en Edith. Olifantsigaren. Maar ook briefjes en een prachtige kaart. Op de kaart heel mooi verwoord waar we mee bezig zijn: 'Everdien en Joke hebben 4 dagen lopen erop zitten en zijn uitgewandeld, maar jullie gaan door. De Tour beleeft vandaag haar laatste etappe, maar jullie gaan door. Door naar het volgende traject, gedreven door verlangen naar de volgende route, verlangen naar de volgende dag, verlangen naar wat komt; nieuwe omgeving, nieuwe belevenissen. Net als zoveel anderen die vakantie vieren, alleen net even anders. Zo zijn juliie Pelgrims van de tijd die komt, op weg naar Santiago'. Afgesloten met een gelukwens van Everdien en Leo. Prachtig.
Morgen trekken we verder. Marja en Diny zijn in onze Chambre d'Hote. Zal wel wat kosten. Heel luxe voor een pelgrim. En heel gezellig.
Totaal na 55 etappes: 1.353 km

Dag 60 Van Sangues naar Saint-Alban-sur-Limagnole (32 km)

Ze zet het stempel met aandacht. De oudere mevrouw in de prachtige Romaanse Kerk van Sangues. Enthousiast en liefdevol vertelt ze over de bijzonderheden van haar Kerk. Zo vertellen vele Kerken hun verhaal. Natuurlijk door hun schitterende en bontgekleurde glas in lood ramen. En door hun vele beelden. Maar ook door hun uitgesleten trappen. Hun banken. Vaak getekend door het leven. En door alle mensen die het lot van de Kerken ter harte gaan en zich als vrijwilliger inzetten. En de muren? Die zwijgen. Soms kun je uit hun getekendheid iets afleiden. Meestal zijn ze keurig netjes. En zwijgen. Een goed teken. Een teken van vrede.
Vele kerken passeren we. Sommige bezoeken we. Korter of langer. Vaak wordt je getroffen door de mystieke sfeer. Alle kerken zijn bakens op onze weg. Bij velen hebben we even gepauzeerd en uitgerust. Zijn we even op adem gekomen.En allemaal worden ze liefdevol onderhouden.
Wij treffen vaak oudere dames. In Chalon-en-Champagne, Paray en nu ook weer in Sangues. Helden zijn het in hun liefde en aandacht. Met al die verhalen vormen de kerken een verbinding in de tijd. En op onze weg naar Santiago. We zullen er nog veel op ons pad tegenkomen. En bezoeken.
De etappe is lang. Het weer is ons goed gezind. Een heel prettige temperatuur. We trekken uit het departement Haute-Loire en komen in de Loziere. Het gaat vlot en voelt goed. Misschien ook wel door het prettige vooruitzicht dat morgen Diny en Marja arriveren. Nog redelijk fris komen we op de camping. Morgen is het (toevallig) een hele korte etappe. Dat wordt uitslapen tot zeven uur!
Totaal na 54 etappes: 1.335 km

Dag 59 Van Saint-Privat-d'Allier naar Saugues (18 km)

Vandaag trekken we door de kloof van Allier. Eerst dalen we 350 meter over 5 km. Daarna klimmen we weer ruim 450 meter. Over 2 km. Behoorlijk stevig dus. In vergelijking met eerdere klimmen is het pad prima. De route door het dal van de Allier voert door een schitterend landschap. Na de lange klim komen we in het bergland van de Margaride. Dat wordt gekenmerkt door imposante granietrotsen. Volgens de boekjes zijn we nu bezig met de mooiste etappes van de hele pelgrimsreis. Van Le Puy tot Cahors. We zullen het zien. Tot nu toe is het schitterend. Het is ook vandaag weer heel druk op de route. Je ziet altijd wel enkele mensen onderweg. Velen gaan een kortere tijd. Maken kortere etappes. Weinigen gaan in een keer door naar Santiago. Hoe dan ook; iedereen doet het op zijn of haar manier. Naar zijn of haar mogelijkheden. Morgen een lange etappe: 30+ km. Het wordt dan wel wat koeler: 26 in plaats van ruim 30 graden. We zullen zien.
Totaal na 53 etappes: 1.303 km

Dag 58 Van Le Puy naar Saint-Privat-d'Allier (24 km)

Plotseling is alles anders. De route loopt veel rechtstreekser. Is veel beter aangegeven. Je kunt hem bijna blind lopen. De paden breed en redelijk comfortabel. En veel gezelliger. Je ontmoet veel mede-pelgrims.
Al vanmorgen. Bij de klim naar de hoogvlakte van Velay. Uit het dal waarin Le Puy ligt. We worden ingehaald door een jongeman (33). Kleine rugzak. Plastic tas in de hand. Hoog tempo. We laten hem lopen. Die halen we nog wel in denken we allebei. En ja hoor. Binnen een half uur hebben we contact. Hij heet Abdul. Een Duitse Marokkaan. Erg aardig. Hij doet wel bijna alles fout. Heeft de buikband ( dat is de draagband) van zijn rugzak open. Denkt in een plastic tas 3 liter water, bananen en andere proviand mee te kunnen dragen. Heeft zijn schoenen verkeerd en veel te strak geknoopt. We helpen hem op weg. En hij is ons dankbaar. Gaat de hele route met ons mee.
Al bij de eerste stop doemen een zestal andere pelgrims op. We komen er een aantal tegen die richting Le Puy lopen. We passeren ze als ze in het gras liggen. Je groet. Soms maak je een kort praatje. Kortom, heel gezellig.
Gisteravond. Zijn brede lach trekt zijn gouden tanden bloot. Hij draagt een Fez. De trotse eigenaar van het kleine Marokkaanse restaurant. Vijf tafels, 20 plaatsen. Daar eten we. De wanden zijn behangen met glorieuze momenten uit zijn leven. Hij is gevestigd in een zijstraatje. Midden op straat staat een menukaart. En een tafeltje met gekreukt tafelkleed. Ligt er scheef en slordig op. Met vier borden. Dat is alles. De ramen zijn al minstens een half jaar niet gezeemd. De WC is smerig. We krijgen met een groots gebaar de menukaart. In de praktijk zijn er maar twee gerechten. Couscous met lam of met kip. Hij is eigenaar, directeur, kok en kelner in een persoon. Maar kennelijk geen schoonmaker. Je moet er wel wat voor over hebben om eens couscous te eten!
Tot onze verassing is er een camping municipal in Saint-Privat. Direct bij het dorp. En doet super gezellig aan. Kortom: onze eerste etappe van het nieuwe traject is heel goed bevallen. Opgewekt trekken we westwaarts. Daar zullen we later deze week onze teerbeminden in onze armen sluiten. Een buitengewoon plezierig vooruitzicht.
Totaal na 52 etappes: 1.285 km

Dag 57 Le Puy-en-Velay (rustdag)

Le Puy-en-Velay: Stad van de Zwarte Madonna. Rustdag.
07.00 uur vanmorgen. Er zijn al veel Pelgrims in de kathedraal.
Wel meer dan 80. De dagelijkse pelgrimsmis wordt gecelebreerd
door de bisschop van Le Puy. Na de mis verzamelt iedereen zich rond het Jacobsbeeld. De bisschop vraagt aan iedereen persoonlijk waar men vandaan komt. We krijgen een kleine 'medaille' aangeboden. En een rozenkrans met toelichting. Besloten wordt met het toezingen van de Zwarte Madonna en de Pelgrimszegen. Mooi en ook weer indrukwekkend. Bij terugkomst op de camping zijn Han, Free en Tijn ook wakker. We ontbijten samen. Han gaat op weg om een schoenmaker te zoeken. Naar later blijkt tevergeefs. Free en Tijn pakken in. Ze vertrekken kort na tien uur. Wat was het gezellig ze hier te zien. Ik ga op pad om een webcafe te zoeken. En dat lukt waarempel. Plaats foto's. Lees de reacties. Heel leuk en stimulerend. Verder slenteren we nog wat door Le Puy. Van de vier grote startplaatsen van Jacobsroutes in Frankrijk is Le Puy de belangrijkste. Want van hieruit vertrok in 950 de eerste niet-Spaanse Pelgrim naar Santiago: Godeschalk, de bisschop van Le Puy. Alle startplaatsen zijn ook belangrijke heiligdommen. Le Puy van Maria de moeder Gods, Vezelay van Maria Magdalena, Tours van de Heilige Martinus, en Saint Gilles (bij Arles) van de Heilige Egidius. Morgen trekken we verder. En het is maar goed dat we nu een rustdag houden. Gisteren en vandaag vertrokken veel pelgrims vanuit Le Puy. Het is dus druk op de route. Ons volgende grote doel is St. Jean Pied de Port. Van daaruit maken we de oversteek over de Pyreneeen. Dan zijn we al wel weer 750 km verder! En we gaan verder met de vanaf nu zeer toepasselijke Pelgrimsgroet: Ultreia! Dat betekent: westwaarts.
Totaal na 51 etappes: 1.261 km

Dag 56 Van Vorey-sur-Arzon naar Le Puy-en-Velay (24 km)

Le Puy! Onze tweede grote etappeplaats. We zijn er! Heerlijk!

Vanmorgen vroeg vertrokken. Al om half zes opgestaan. Om kwart voor zeven op pad. Esmeralda gaat ook mee. Gistermiddag kwam ze aanlopen. Het is haar laatste etappe voor dit jaar. Het is koud bij vertrek. Jassen en truien weer. Na ruim een uur gaan die weer uit en wordt het snel veel warmer. Het laatste deel boven de 30 gr. Beetje warm dus. De laatste kilometers voor Le Puy heb ik steeds een lied in mijn hoofd; 'Verleih uns Frieden'...
Het duurt lang voor Le Puy zich laat zien. Pas na de allerlaatste beklimming. In een groot dal. Een grote stad met een, van veraf gezien, kleine historische kern. Eigenlijk wat teleurstellend. Pas als we dichtbij zijn zien we de volle schoonheid van de oude stad. We passeren de camping en reserveren gelijk een plaats. Ook voor Frederike en Tijn.
Dan besluiten we toch door te gaan naar de Kathedraal. Met bepakking. De Kathedraal ligt hoog op de heuvel. Via veel traptreden kom je er midden in uit. We zijn er! En sluiten daarmee een belangrijk deel van onze tocht af. We halen een stempel in onze Pelgrimspas. Daarna nemen we afscheid van Esmeralda en spoeden ons naar de camping. Daar zijn Free en Tijn inmiddels aangekomen. Heel gezellig. We staan net en Tijn tovert een koud pilsje tevoorschijn. Geweldig. Free heeft allerlei lekkere (hard gekookt ei), praktische ( emmer, wasmiddel en droogrek) en ontspannende zaken ( De Telegraaf van maar liefst twee dagen) mee. Later vanmiddag gaan we opnieuw nog even samen naar de Kathedraal. Vanavond gezellig op de camping en toch weer vroeg naar bed. Free en Tijn zijn vanmorgen al om half vier opgestaan. Morgenvroeg gaan ze weer door. Wij houden morgen een rustdag.
Totaal na 51 etappes: 1.261 km

Dag 55 Van Retournac naar Vorey-sur-Arzon (17 km)

We zuigen het Franse landschap steeds meer in ons op. Zoveel beelden en indrukken. Het oog wordt wel degelijk verzadigd van het zien. We trekken nu al weer een hele tijd door een sterk heuvelende streek. De huizen in de dorpjes en vele gehuchten zien er opvallend goed uit. De laatste jaren is er heel veel gerestaureert en opgeknapt.
De route van vandaag is kort en licht. We trekken langs de boorden van de Loire. Die stroomt hier door een smal dal. In Vorey zijn we al vroeg op de kleine camping. Tot onze grote verbazing staat die bijna vol. Medelanders/Fransen 50/50. Na enige verkenning begrijp ik dat wel. De camping heeft een royaal zwembad met maar liefst twee lange glijbanen. Heeft bovendien recentelijk in een ANWB blad gestaan. Vorey maakt ook een goede eerste indruk. Een gezellig plaatsje. We zullen het vanmiddag nog wat verkennen. En morgenvroeg: op naar Le Puy.
Totaal na 50 etappes: 1.237 km

Dag 54 Van Leignecq naar Retournac (26 km)

Het ochtendlicht schijnt tussen de bomen. Op de grens van bos en weiland. Prachtig. We verlaten het departement Loire en trekken de Haute Loire in. Het is een lange en loodzware etappe. Lange klimmen en afdalingen. Meestal over losse steenslag. Van grof tot fijn. Vaak zijn het een soort rivier beddingen. Maar dan recht omhoog. Het hoort erbij.
Gisteravond naast alle geluk toch ook nog wat pech. Het restaurant was gesloten. Dus op water en brood. Letterlijk. Vandaag blijkt de camping in Retournac gesloten. Er is bovendien een groot feest in Retournac. Maar we vinden nog een eenvoudige hotelkamer. Gelegen aan de Loire. Vanavond weer op restaurant. Het gaat goed met ons. En overmorgen? Le Puy...
Totaal na 49 etappes: 1.220 km

Dag 53 Van Marols naar Leignecq (21 km)

Gisteren. Ze klinkt blij als we reserveren. Bij aankomst opent een kleine vrouw de deur. Tenger. Kort grijs haar. Met uitbundige fel oranje plukken. In de nek een dun (Duits) staartje. Ook oranje. Doorleefd gezicht. Doorrookte stem. Leeftijd onbestemd (70+). Ze lacht en ontvangt ons vriendelijk.
De Chambre d' Hote is van veertienhonderd zoveel. Heel oud dus. Maar prachtig gerestaureert. Inclusief modern electra, badkamers en invalidentraplift. Daar is 13 jaar aan gewerkt. Dus steeds stukje bij beetje. Het is een familiehuis dat generatie op generatie wordt doorgegeven. Nu heeft ze alleen de zorg er voor. Woont normaal in St. Etienne waar ze maatschappelijk werker is/was. Is enig kind en ongetrouwt.
We zijn de enige gasten. Dat is ook een beetje haar probleem. Een schitterende accomodatie maar te weinig klandizie. Ze kookt voor ons een uitstekende maaltijd. Rijkelijk overgoten met
spiritualiën. Met z'n drieën zitten we aan een grote ovalen tafel. En leren elkaar zo beter kennen. Vandaag. Het is best weer een pittige tocht. We klimmen tot 1.162 meter. Bij aankomst in Leignecq zoeken we de camping. Een vrouw schat dat die op wel 4 km ligt. Beetje ver, want 's avonds moeten we terug om er wat te eten. Han de pest in. Ik ook maar minder openlijk.
We gaan de kant van de camping op. Passeren een Gite. Wat te doen? Tegelijk zien we de richting aanwijzer naar de camping: 800 meter. Han gelooft het niet. Met zachte kracht toch die kant uit gewerkt. Is inderdaad 800 m. Bij aankomst op de kleine camping worden we hartelijk begroet. Er is voor ons gebeld?!? Door onze hospita van gisteren. Heeft het tasje met papieren en geld van Han gevonden. Brengt ons dat nu na. We hebben dus drie keer geluk:
1. Toch kiezen voor de camping.
2. Goudeerlijk hospita.
3. Brengt ons het vergetene na.
Eigenlijk 4 keer: op weg naar het restaurant krijgen we een lift. Hoeveel geluk kun je hebben? Het restaurant is nu nog gesloten. Maar dat komt ook vast goed.
Totaal na 48 etappes: 1.194 km

Dag 52 Van Montbrison naar Marols (21 km)

Paniek! 1 uur 's nachts. De wind die al de hele dag hard waait wordt nog krachtiger. Met harde windstoten. Onze tentjes worden nu bijna plat geblazen. Er vallen steeds meer takken uit de bomen waaronder we staan. Het forse onweer komt nu wel heel dicht bij. De eerste dikke regendruppels vallen. We besluiten naar het sanitair gebouw te verkassen. Met ons hele hebben en houden. Inclusief de tenten. We pakken alles razendsnel leeg en op.
Naar het sanitair gebouw zijn nog enkele mensen gevlucht. Na een uur luwt de wind en trekt het onweer weg. Het heeft wel van zich laten horen maar is eigenlijk voorbij getrokken. We vleien onze matjes bij de wastafels. En vallen in slaap. Tot kwart voor zes. Dan komt een vroege Fransman zijn tanden poetsen. En treft een onverwachte situatie. Hij verontschuldigt zich wel duizend keer dat hij ons wakker maakt. Geen probleem want: we hebben de wekker ook op kwart voor zes staan.
Margerie-Chantagret. En wie hebben we daar? Esmeralda. Ze komt aanlopen als wij net pauzeren. Ze wist wel dat we voor haar liepen. Dat hoor je van andere wandelaars. Maar haar verschijning nu is voor ons een verrassing. Wel heel plezierig. Ze gaat een paar uur met ons mee. Dan zijn wij op onze bestemming: Marols. Esmeralda trekt nog een paar km verder. Zij heeft daar een onderkomen geboekt. We komen haar ongetwijfeld deze week nog tegen. Zondag arriveert ze ook in Le Puy.
Het wordt misschien wat eentonig. Maar onze route vandaag is weer mooi. We klimmen de Loire vallei wat uit. Van 400 naar ruim 800 meter. Ons pad voert vandaag deels over de ' Via Bollena'. Een antieke weg waar Keltische karavanen, Romeinse beambten en pelgrims naar Compostella ons zijn voorgegaan.
Marols is een schitterend, goed gerestaureerd dorpje. Er is een café annex restaurant annex klein winkeltje. In een gebouw. Vermoedelijk met EEG subsidie gemaakt. Doel is het Franse platteland levend te houden. Voor pelgrims in ieder geval ideaal.
Totaal na 47 etappes: 1.173 km

Dag 51 Montbrison (rustdag)

We worden laat wakker (half acht). We slenteren wat door Montbrison. Een heel aardig levendig oud stadje. We pikken een terrasje. Mensen kijken. We zien dat de kermis wordt opgebroken. Gisteren was die nog in vol bedrijf. Zoeken een webcafe. De enige mogelijkheid is op dinsdag gesloten. Pech.
Han jaagt achter een goede telefoonkaart aan. Dat lijkt nu eindelijk gelukt. We doen verder onze inkopen. Kortom een echte rustdag. Vanavond nog even heen en weer naar het centrum om te eten (4km).
Inmiddels is het weer nog steeds heet. Sinds vanmorgen waait er een harde wind. Die staat pal op onze tentjes. Maar die houden moedig stand. Vanavond vroeg naar bed, en morgen weer doen waar de pelgrim toe geroepen is: door trekken...

Dag 50 Van Pommiers naar Montbrisson (32 km)

Om zeven uur staan we bij de bakker. Maandag gesloten. Geen nood, we hebben nog enkele koeken. Ons beleg is op, behalve een stukje kaas. Opgewekt gaan we op stap. De geplande route is maar 20 km. Naar Montverdun. Daar zijn we al om half twaalf. Hier kopen we een brood. Maar beleg? Née dus.
We besluiten door te gaan naar Montbrisson. Een grotere plaats. Daar is alles te koop. Zo wordt het dus een lange etappe. Morgen blijven we hier om inkopen te doen. De volgende etappe is lang en zwaar, 27 km, 1162 m klimmen en 400 m dalen. Een extra reden om die dag rust te nemen. Bovendien is er in Montbrisson genoeg te zien. En ons schema blijft in tact. Zondag komen we aan in Le Puy. Dan krijgen we Frederike en Tijn op bezoek. Hartstikke leuk.
Totaal 46 etappes: 1.151 km

Dag 49 Van Saint-Jean-Saint-Maurice naar Pommiers (20 km)

Het is kort na vertrek. We dalen een dal in. Een beekje klatert. Bomen ruisen. Vogels zingen. Er schiet me een lied in het hoofd. Een oud lied. 'Op bergen en in dalen, ja overal is God'. Mooie wat melancholieke melodie. De tekst zie ik nu wat anders. Meer: 'op bergen en in dalen, overal is het Leven'. En in het Leven herken je de Eeuwige. En dat leven ontmoeten we hier en nu. Zo zijn we onderweg om het leven te vieren.
We naderen het dorpje Bully. Bij binnenkomst horen we al vrolijke kinderstemmen. Verder is het een heel stil dorpje. We pauzeren even bij de kerk. Dan komt er een groepje kinderen aan. Allemaal met een (rol)koffer of weekendtas. Het is opvallend dat ook hier de meisjes veruit de grootste bij zich hebben. Ze worden opgehaald door een grote touringcar. Die brengt ze weer naar huis na een weekje vakantie. Hun jonge begeleiders blijven achter. In afwachting van de volgende groep. Een enthousiaste begeleider spreekt ons aan. Hij biedt ons koffie aan. En ook nog een appel. Ook dat is het Leven.
Als we gaan lunchen gebeurt er iets heel komisch. We zitten net. In een weiland. Als op afspraak komt er een hele kudde koeien vlak tegenover ons staan. Onder veel belangstelling eten we ons brood! Zoveel belangstelling hebben is uniek.
Saint Maurice is zeer de moeite waard om langs te gaan. Mooi gelegen aan het stuwmeer van Villerets. Het is een prachtig gerestaureerd dorpje. Ook Pommiers is bijzonder aardig om even in rond te lopen. In de kerk staat een mooi Jacobsbeeld. Onze route is nu goed aangegeven. Met prachtige blauwe schildjes en daarop in helder geel een Jacobsschelp.
De camping municipal waar we aankomen is eenvoudig maar voldoende. Wij gaan morgen weer verder. Overmorgen start de Vierdaagse. In ieder geval veel succes en plezier voor Mieke, Ria, Joke en Everdien!

Dag 48 Van Pouilly-sous-Charlieu naar Saint-Jean-Saint-Maurice (33 km)

'Chapeau! Bonne route! Bon courage!' klinkt het opgewekt. We stappen net het café uit. Onze koffiestop. Twee oudere mannen zitten op het kleine terras. Achter een klein glaasje Pernod. Op tafel ook een mooie fles met kristalhelder water. Ze informeren belangstellend naar waar we mee bezig zijn. En laten hun bewondering blijken bij het afscheid. Met iets veerkrachtiger tred vervolgen we onze weg.
We zijn in Roanne. Ongeveer halverwege onze dagetappe. In grote lijnen volgen we nu, tot Le Puy, de beschreven 'Weg van Cluny naar Le-Puy-en-Velay'. Maar gisteren hebben we de route iets aangepast. We gaan direct naar Saint-Jean. In 33 km. Volgens de beschrijving zijn het twee etappes, 45 km.
Vandaag is het een prachtige route. En mooi weer. Net voor drie uur zijn we in ons hotel (sluit van drie tot vijf uur). De Heilige Jacobus is dus met ons. Het hotel is mooi gelegen op het plein bij de kerk.
Volgens onze planning zijn we volgende week zondag in Le Puy! Onze volgende 'grote' pelgrimsstad. Vertrekpunt van de meest gelopen pelgrimsroute, de Via Podiensis (genoemd naar het beginpunt Le Puy. In het Latijn Podium).
Totaal na 44 etappes: 1.099 km

Dag 47 Van Marcigny naar Pouilly-sous-Charlieu (23 km)

We zijn met tien personen. Zes maken een trektocht op ezels. Verder zijn wij er en de gastheer en -vrouw. Het diner wordt geserveerd in een prieel. Met prachtig uitzicht over de Loire-vallei. We zitten allemaal aan een grote ovale tafel. Eerst een heerlijke grote bonensalade. Daarna een soort rollade, met bloemkool en gefrituurde aardappelstukjes. Heerlijke kazen als tussengerecht. En tot slot een stuk eigen gemaakte kersentaart. We hebben gisteren dus heerlijk gegeten. Ondertussen barst een hevig onweer los.
Onze charmante en goed uitziende gastvrouw (78) woont al haar hele leven in dit huis. Het is een huis dat van generatie op generatie wordt doorgegeven. We krijgen de indruk dat ze zeer veel werk zelf doen. Een topprestatie gezien de grootte van huis en tuin. En van het aantal gasten.
Vandaag langs het kanaal van 'Ronanne naar Digoin' (zijkanaal van de Loire) in Pouilly geland. Weinig interessante etappe. Morgen gaan we weer klimmen.
Totaal na 43 etappes: 1.063 km

Dag 46 Van Paray-le-Monial naar Marcigny (26 km)

Met de snelheid van een vlinder trekken we verder. In een stralende zon laten we het mooie Paray achter ons. De etappe is redelijk vlak tot licht golvend. Het landschap bestaat uit met heggen en struiken omzoomde weilanden. Daarin grazen de bekende witte Charolait koeien. Rustig en tevreden laten ze hun biefstukken groeien.
Via Ancy-le-Duc bereiken we Marigny. We verblijven in een schitterende Chambre d' Hôte. Net buiten Marigny op een heuvel. Met een prachtig uitzicht over de Loirevallei. Het is een groot, klassiek landhuis. Met krakende houten trappen. Bij de ingang een druivenrank die zoemt van de
ijverige bijen. Vanwege de klimop maakt het een wat Engelse cottage indruk. En natuurlijk houten luiken voor de ramen. Vanavond eten we er ook. Ben benieuwd.
Totaal na 42 etappes: 1.040 km

Dag 45 Van Gueugnon naar Paray-le-Monial (22 km)

Het verhaal van vandaag is heel bijzonder. Hartverwarmend en ontroerend. Als ik er aan terugdenk krijg ik nog tranen in mijn ogen. Ik zal het straks nog schrijven. Dan komt het vanavond nog op de site. Zit nu in een webcafé. Heb zojuist een aantal foto's geupload. Marja zal die nog redigeren.

Paray-le-Monial
We zijn al vroeg op de camping. Tentje opzetten, douchen, was doen.
Het vaste ritueel. Han gaat even slapen. Ik op zoek naar een internetcafé.
Maar eerst naar de basiliek. Voor een stempel. Het tafeltje achter in de basiliek wordt bemand door twee vrouwen. Vrijwilligers. Al wat op leeftijd. Heel aardig en behulpzaam. In een mengeling van Frans, Duits en Engels communiceren we. Stempels worden hier maar weinig gevraagd. Na wat gerommel in een doosje vindt men het stempel. Een stempelkussen wordt gehaald. Met grote zorg zet ze het stempel in mijn pelgrimspas.
En dan gebeurt het. Ze kijken elkaar aan. Knikken. En overhandigen mij de rozenkrans die op tafel ligt. Een kettinkje met kralen en een kruis. Dat gebaar treft me recht in mijn hart. De tranen schieten me in de ogen. Zo hartverwarmend. Zo ontroerend. Natuurlijk aanvaard ik hun geschenk. Ik zal het vanaf nu meenemen op mijn reis. En mee terug naar huis. Deze rozenkrans blijft voor altijd bij mij.
Ik blijf nog een hele tijd in de basiliek. Loop wat rond. Ga rustig zitten. Ontsteek een kaars.
Daarna nog een uur of twee achter internet. Foto's ge-upload. Dat kan bij de plaatselijke Tourist Office. Paray-le-Monial is een heel prettige plaats. Bedrijvig en gezellig. Vanaf 1873 werd het een belangrijke bedevaartsplaats. We ervaren Paray-le-Monial als de hemel op aarde na alle plekken waar we de afgelopen week waren. We eten op een terrasje aan de Bourbince. We genieten.
Totaal na 41 etappes: 1.014 km