Dag 52 Van Montbrison naar Marols (21 km)

Paniek! 1 uur 's nachts. De wind die al de hele dag hard waait wordt nog krachtiger. Met harde windstoten. Onze tentjes worden nu bijna plat geblazen. Er vallen steeds meer takken uit de bomen waaronder we staan. Het forse onweer komt nu wel heel dicht bij. De eerste dikke regendruppels vallen. We besluiten naar het sanitair gebouw te verkassen. Met ons hele hebben en houden. Inclusief de tenten. We pakken alles razendsnel leeg en op.
Naar het sanitair gebouw zijn nog enkele mensen gevlucht. Na een uur luwt de wind en trekt het onweer weg. Het heeft wel van zich laten horen maar is eigenlijk voorbij getrokken. We vleien onze matjes bij de wastafels. En vallen in slaap. Tot kwart voor zes. Dan komt een vroege Fransman zijn tanden poetsen. En treft een onverwachte situatie. Hij verontschuldigt zich wel duizend keer dat hij ons wakker maakt. Geen probleem want: we hebben de wekker ook op kwart voor zes staan.
Margerie-Chantagret. En wie hebben we daar? Esmeralda. Ze komt aanlopen als wij net pauzeren. Ze wist wel dat we voor haar liepen. Dat hoor je van andere wandelaars. Maar haar verschijning nu is voor ons een verrassing. Wel heel plezierig. Ze gaat een paar uur met ons mee. Dan zijn wij op onze bestemming: Marols. Esmeralda trekt nog een paar km verder. Zij heeft daar een onderkomen geboekt. We komen haar ongetwijfeld deze week nog tegen. Zondag arriveert ze ook in Le Puy.
Het wordt misschien wat eentonig. Maar onze route vandaag is weer mooi. We klimmen de Loire vallei wat uit. Van 400 naar ruim 800 meter. Ons pad voert vandaag deels over de ' Via Bollena'. Een antieke weg waar Keltische karavanen, Romeinse beambten en pelgrims naar Compostella ons zijn voorgegaan.
Marols is een schitterend, goed gerestaureerd dorpje. Er is een café annex restaurant annex klein winkeltje. In een gebouw. Vermoedelijk met EEG subsidie gemaakt. Doel is het Franse platteland levend te houden. Voor pelgrims in ieder geval ideaal.
Totaal na 47 etappes: 1.173 km