Zodra Han hem ziet, krijgt hij een spontane allergie uitbarsting. Ik ben wel nieuwsgierig naar hem. Gisteren was hij al in dezelfde gîte.
We zijn de enige drie gasten. Hij heet Horst, 59 jaar. In de VUT. Was opleidingsfunctionaris bij de BASF. In Ludwigshafen. Woont in Rudelsheim. Hij gaat door tot Compostelle. Zijn vrouw en zoon (29 jaar, afgestudeerd en praktiserend orthopeed) gaan beiden naar de kerk.Horst heeft daar niets mee. Zijn motivatie om de Camino te doen is om zijn vrouw en zoon te bewijzen dat hij deze tocht kan volbrengen. Op sportieve gronden. Hij loopt wel mank van de blaren, maar zal het wel redden. Nodigt zich direct uit om vandaag met ons mee te gaan. Voor een dag geen probleem. Hij vindt dat, als je besluit de camino te doen, je eerst je problemen thuis of op het werk moet oplossen. De camino geeft geen oplossing.
Ik ben het met hem oneens. De camino kan je wel degelijk nieuwe inzichten bezorgen die kunnen leiden tot het oplossen van vragen en problemen. Zijn vrouw is vandaag jarig. Op het biertje wachten we nog. Misschien toch een beetje een typische man?
Tussen bergruggen liggen altijd dalen. Met beken en riviertjes. Als pelgrim kun je in elk ervan altijd je voeten wassen. Je komt er steeds dichtbij. En dat betekent veel klimmen en dalen. Dat maakt de route vandaag ook weer zwaar. De zon houdt zich schuil achter een wolkendek.
Die werkt dus mee vandaag.
Vannacht slapen we weer in een gîte. Toevallig op een zespersoonskamer met onze Duits-Zwitserse vrienden. Ongepland. Wel gezellig.
Nu nog een meevaller. We zijn al op donderdag in St-Jean. Dat betekent vrijdag een rustdag. En zaterdag over de Pyreneeën. Spanje in.
Ultreia - Steeds verder....
Totaal na 71 etappes: 1.778 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten