zondag 30 augustus 2009

Dag 85 Van Roncesvalles naar Larrasoaina (26 km)

De pelgrimsmis, gisteravond in Roncesvalles, wordt druk bezocht. De cantorij zingt 'Tolite Hostias'. Prachtig. De mis is verder in het Spaans. Ze eindigt met de pelgrimszegen. We kunnen dus weer als gezegende pelgrims verder.
Het slapen in de enorme zaal met 120 mensen gaat heel goed. Stipt om tien uur gaat het licht uit en is het stil. En om zes uur weer aan. Dus al om half zeven op pad. We trekken nu door Navarra. Het landschap en de inrichting ervan zijn direct anders dan het Franse. Ook heel mooi. Vandaag gaat het over heuvels, weiden en door bos. En door een paar schilderachtige dorpjes.
Onderweg komt ons een Fransman achterop. Hij is gestart in Vezelay. Wilde een week gaan. Is inmiddels al ruim een maand onderweg. Afhankelijk van zijn thuissituatie en een overbelast been komt hij in Santiago. Kennelijk zomaar ineens betoverd door de reis.
Nu (14.00 uur) wachten we op een plaats in de herberg. Vanaf 15.00 uur kun je je inschrijven. Om de volgorde te bepalen staan alle rugzakken in een lange rij tegen elkaar. Op volgorde van aankomst. We slapen vannacht met 40 personen in een zaal. Op het terras wordt het onverwacht gezellig. Met allemaal pelgrims die nog maar net gestart zijn. We zien wel wie we nog echt gaan ontmoeten.
Morgen een korte etappe. Dat betekent dat we tijd hebben om rond te kijken. Dat is dan in Pamplona.
Totaal na 76 etappes: 1.984 km

1 opmerking:

Karlien zei

helaba Ad en Han,
In Vézelay zeiden jullie me: "Spanje willen we in september doen" en dat is nu ook zo.
Ik volg jullie vanaf nu weer dagelijks op de voet(of bergschoen) en ben zelf pas terug uit Polen na een bezinnings-begeleidingsreis. Morgen start voor me en velen het nieuwe schooljaar :-)
Ik ben geraakt en ontroerd door het verdriet en het afscheid om de kleine meid Charlotte. Leven is eigenlijk eenvoudig maar daardoor ingewikkeld en soms zwaar: het is voortdurend ontmoeten en afscheid nemen en beiden kunen vreugde of verdriet meebrengen. Een sterretje, een lichtpunt voor hen die langs deze kant (moeten) blijven... onderweg blijft ze mee gaan, samen met velen.
Ik wens jullie fijne en krachtige momenten toe, jullie zijn zo goed bezig!! Echte pelgrims met oog en oor voor kleine dingen en de dankbaarheid in het hart om grootse maar vooral die kleine dingen.
Onderweg zijn blijft het belangrijkste!
Zegen op jullie pad. Karlien uit Vlaanderen