We passeren in die twee weken ook nog twee hoogtepunten.
De eerste is spiritueel. Het 'Cruz del Ferro'. Het ijzeren kruis. Hier leggen pelgrims hun van huis meegebrachte steen neer. Als symbool van de last die ze met zich meedragen. En die ze hier symbolisch afleggen. Ik leg er ook mijn van huis meegenomen steen neer. Maar er is een extra last bijgekomen. Bij het pelgrimskruis sta ik dus stil. Met het Cruz del Ferro bereiken we ook het hoogste punt van onze hele reis. Ruim 1.500 meter. Omdat de klim begint op 1.100 meter is het lichamelijk geen zware etappe.
De eerste is spiritueel. Het 'Cruz del Ferro'. Het ijzeren kruis. Hier leggen pelgrims hun van huis meegebrachte steen neer. Als symbool van de last die ze met zich meedragen. En die ze hier symbolisch afleggen. Ik leg er ook mijn van huis meegenomen steen neer. Maar er is een extra last bijgekomen. Bij het pelgrimskruis sta ik dus stil. Met het Cruz del Ferro bereiken we ook het hoogste punt van onze hele reis. Ruim 1.500 meter. Omdat de klim begint op 1.100 meter is het lichamelijk geen zware etappe.
Twee dagen later wacht O Cebreiro. Met 1.250 meter minder hoog. Maar wel een klim van ruim 1.000 meter. En een totale etappe van 29 km. Volgens de boekjes een zeer zware etappe. We zullen het zien. Daarna worden de etappes een stuk lichter.
Bij aankomst in Santiago is onze lange reis bijna voltooid. De kans bestaa
León is de moeite waard om bij stil te staan. Maar eerst een computer zoeken. Lange mail van mijn geliefde. Dat maakt me blij. En foto's uploaden.
Dat kost altijd nog al wat tijd (2 uur). Maar het is leuk om te doen.
Daarna slenter ik door León. Bezoek de kathedraal. Hoog gotisch. Imposant en prachtig. Na de siesta verder León verkennen. En nog wat inkopen doen voor morgen onderweg. Dan roept de weg ons weer om door te gaan....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten