Dag 96 Burgos (rustdag)

Hij sneuvelt ieder jaar wel drie keer. Ik zag hem gisteren al eerder. Volwassen oudere man. Grijs haar. Met staartje! Hoe bedenk je het. Man doe normaal. Maar hoe kan een mens zich vergissen. We komen naast hem te zitten. In het Italiaanse restaurant. Gisteravond. Hij is een Amerikaan (65). Woont in Boston. Doet samen met een vriend (William) de camino. We praten over de Amerikaanse geschiedenis. Spontaan verteld hij dat hij dat staartje heeft omdat hij ieder jaar meedoet in het naspelen van enkele oorlogen tegen de Engelsen. Dat zijn groots opgezette spektakels in Boston en omgeving. Het is zijn rol dan om te sneuvelen. Hij lacht er breed bij en heeft zichtbaar plezier. Ze pelgrimeren met de fiets. Die hebben ze gekocht in Pamplona. In Santiago schenken ze die aan een goed doel.
We komen aan de praat over Obama, de nieuwe Amerikaanse president. Beiden zijn Republikein. Ze zijn beiden heel negatief over hem. 'Obama had nooit president van Amerika mogen worden. Tot op de dag van vandaag heeft hij nog geen geldig geboortebewijs overlegd'.
Verder hebben ze duidelijke Republikeinse standpunten: over abortus, homo-huwelijken en tienerzwangeschappen. Daarbij windt William zich zichtbaar op en is duidelijk veel extremer. Waarbij de man met het staartje dempend aanwezig is; pas op William, je hebt het wel over de president van de United States. Daaruit spreekt zeker respect. Beiden hopen wel heel beslist dat Obama zijn termijn zonder aanslagen overleeft. Bovendien verwachten ze dat hij zich vanzelf diskwalificeert. En kan een Republikein de macht weer overnemen.
Daarbij zijn ze enthousiast over Sarah Palin. Vooral over haar eerlijkheid en openheid. Overigens worden volgens hen de hoge kosten van de gezondheidszorg in de USA veroorzaakt door de uit de hand gelopen claimcultuur. Met als gevolg dat artsen torenhoge verzekeringspremies moeten betalen. Buitengewoon interessant om hun meningen en standpunten te horen. We hebben dus weer een prima avond.
Vandaag staan we stil in Burgos. Een grote stad. Met een historisch centrum. En de zon schijnt.
Alle pelgrims zijn al onderweg als we wakker worden. 9.00 uur. Heerlijk. We maken een rondgang door de stad. Wat opvalt zijn de vele (alle) elegant geklede vrouwen. Jong en oud. En de mannen zien er ook top uit. Ik voel me duidelijk 'underdressed', en verlang naar mijn mooie Armanipak. Het is een feest om te zien.
Naast de enorme kathedraal, heeft Burgos nog een grote kerk. De kerk van San Lesmes (de schutspatroon van de stad). Als we die in de morgen bezoeken is een leger vrouwelijke vrijwilligers bezig met de wekelijkse schoonmaak. En zoals in alle kerken ziet het er tip top uit.
Op de Plaza Major is het heel gezellig. Het grote plein van de stad. Daar verzamelen zich 's avonds alle generaties om elkaar te ontmoeten. Een ware symphonie van gezellig geklets. Heerlijk om te horen. Uiteindelijk is mensen kijken een van de mooiste dingen die je kunt doen. We zien vandaag ook enkele shirts met mooie teksten. 'I recycle old girlfriends' en 'Better a blowjob than no job'. Die laatste vinden wij natuurlijk ook wel heel leuk. Sorry dames....
In Burgos is het prettig. Maar we hebben al weer zin om door te gaan. Over twee dagen de mesetas (een droge en kale hoogvlakte). Daarna Leon...