maandag 28 september 2009

Dag 114 Van Sarria naar Portomarin (24 km)

We zijn al aardig intiem met elkaar. Misschien al wel twee weken geleden kwamen we elkaar voor het eerst tegen. Daarna hebben we elkaar gesproken. Drie dagen geleden een uurtje samen opgelopen. Toen kreeg ik een heerlijk fris snoepje! Dat was op de zware etappe naar O Cebreiro. En eergisteren zat ik op haar bedrand. En hebben we heerlijke nootjes gegeten. 's Middags. Volledig gekleed. Zij strekte even haar benen na de etappe van die dag. Het moet niet gekker worden. Toch?
Ik heb het over Yvonne (51). IC verpleegkundige in het Erasmusziekenhuis in Rotterdam. Ze trekt op met haar Spaanse Caminovriendin Angelika. Wat een leuk en gezellig mens. Guitig. In combinatie met een zekere beslistheid. Wandelt ieder jaar in haar vakanties. Nu dus de Camino. Die is heel anders. Of, zoals iemand mij zei, de Camino moet je beleven. Het is onmogelijk erover te vertellen. En dat is zo.
Vandaag weer een belangrijke mijlpaal. De aanduiding met 'Santiago 100 km' gepasseerd. Het is nu zelfs nog maar 95 km. Julia is mee. Kon ze me mooi op de foto zetten. Gisteren in het hospitaal aan een serieuze voetinfectie geholpen. Nu gaat het behoorlijk goed. Veel minder pijn.
Opvallend zijn de zeer vele Spanjaarden die in Sarria zijn gestart. Die leggen zo de minimale afstand van 100 km af. Die is nodig om je certificaat bij de kathedraal te krijgen. Vanavond zien we er al weer een heleboel met blessures.
De etappe is weer wonderschoon. Het prachtige weer houdt ook nu nog aan. Han gaat steeds beter. Morgen nog een dag rust. Dan weer aan de bak. Santiago: Here we come...
Totaal 103 etappes: 2.630 km

Een oproep voor Karlien: wil je me een mail sturen? Dan kan ik eenvoudiger reageren zodra ik terug ben (ad.huson@gmail.com). Dat geldt ook voor de anderen die nog graag een reactie krijgen.

Geen opmerkingen: