Dag 93 Van Santo Domingo de la Calzada naar Belorado (26 km)

Mijn voeten dragen mij in de richting van Belorado. Bij het ontwaken van de dag ga ik een helling op. Langzaam komt er een kerktoren bovenuit. Daardoor lijkt het of die heel alleen bovenop het gemaaide graanveld staat. Maar even. Dan laat Granon zich aan me zien.

Na Granon loop ik een tijd door een uitgestrekt landschap. Heel alleen. Maar het voelt anders. Ik voel me met al mijn zintuigen verbonden met mijn omgeving. Met de schepping om me heen. Ik betrap me erop dat ik met een brede glimlach loop. Ik geniet.
Han zit in Belorado te wachten. Op het terras. De beste plek. Ik ben snel. Dus arriveer ruim voor 12 uur. Nu zitten we in een Albergue. Met een zwembad. Zo wordt het ' lijden' van de moderne pelgrim wel erg verlicht.
'I love camino. But my feet hate camino'. Zegt Yoshihiro Nakayama. Een 60-jarige Japanner. En barst uit in een schaterlach. Hij heeft behoorlijk pijn. Maar gaat door. Is net gestopt met werk. Denkt als een beter, vrijer, mens terug te komen. En te leven. Nog een wijsheid uit de Albergue van gisteren: 'If you have chosen a path, follow it, love it and live it with passion.'