hier samen en ontmoeten elkaar. Van alle leeftijden: kinderen, jongeren, ouderen. Kinderen rennen, spelen en dollen. Jongeren drinken een drankje en hangen bij elkaar. Ouderen zitten rustig op een bankje te kletsen. Of mak
en een ommetje. Viana leeft! In de kathedraal wordt het altaar verlicht door een goddelijk licht. De ondergaande zon zet het altaar in vuur en vlam. En verwarmt zo de harten van wie dit zien.Ze kruisen vaak mijn pad. Mieren. En ze zijn heel ijverig en druk. Over keurige mierenpaadjes sl
epen ze veel te grote voorwerpen naar hun nest. Wat een activiteit. Al vroeg voert het pad me uit de Navarra in de Rioja. En passeer ik Logroño. Een grote stad. Met prachtige pelgrimspaden. En een actieve bevolking. Bij het verlaten van de stad kom ik opvallend veel sportief wande
lende oudere mensen tegen. Ze hebben hun ochtendwandeling er inmiddels bijna opzitten.Bij het (lange) wachten op toegang tot de Auberge slaat de verveling toe. Dus wat doe je dan? Je gaat foto's maken. Nu ben je met drie leuke vrouwen en twee mannen. Eén is lelijk. Dus wie maakt de foto's? Juist! Ik sta er in ieder geval op.
En wie komt daar aangefladderd? Weer juist: Leslie. Het meisje met de rode rok. Surprise, surprise. Sinds een paar dagen trek ik ook op met Grazia (66). Alleengaand. Woont in de buurt van Turijn. Tanja (28) met een lieve, wat verlegen glimlach. Kaiserslautern. Een slimme meid. Biologe. Bezig met een proefschrift. Over algen en bacterien. Dus over enige tijd is ze Frau Doktor zus en zo. En Michael (56). Hij is de reisgenoot van Tanja. Niet haar 'vriend'. Type klerenkast, maar aardig. En Inez (38) uit mijn geliefde Freiburg. Dan heb je snel een band.
Zo zie je maar: op de camino ontmoet je steeds 'mooie' mensen. Bovendien, volgens zoon Paul is een pelgrim in zijn ziel en mentaal nooit alleen....
Totaal na 81 etappes: 2.105 km
Geen opmerkingen:
Een reactie posten