zondag 20 september 2009

Dag 106 Van Villar de Mazarife naar Hospital de Órbigo (17 km)

'Ik was nog zo onrustig in Burgos. Bezig met allerlei problemen die ik van huis meenam', zegt Rudi (60, Duits). Hij logeert in dezelfde Albergue in Órbigo als wij. Heeft Margit (46, Oostenrijkse) op sleeptouw. Sinds Burgos hebben we hem niet meer gezien. Ging wat langzamer dan wij.
Nu dus met Margit, een vriendin en een Zwitser.
Margit werkt in de kinderopvang. En heeft een sabbatical. Sinds september. We praten over de Camino en het waarom ervan. Rudi vertrouwt me toe dat hij het samen optrekken prettig vindt. 'We kunnen lang stil zijn in elkaars gezelschap'. Margit is Oostenrijkse maar gaat ieder jaar in Italie skiën. De Kronplatz. Is daar heel enthousiast over.
Vannacht hemels geslapen. En we hoefden toch niet te zingen! En het was weer oorverdovend stil.
De weg naar Orbigo is het eerste deel kaarsrecht. Kilometerslang. Met links en rechts gemaaide graanvelden en velden met maïs. En voor ons bergen. Die bereiken we de komende dagen. Verder geen enkele bebouwing. Het is stil en rustig. Vredig bijna. Met voor en achter ons andere pelgrims. Vaak ver uit elkaar.
Órbigo is beroemd om zijn lange middeleeuwse brug. Met een knik in het midden. We zijn er al vroeg. Daarmee een dilemma; hier blijven of doorgaan? We besluiten te blijven. Morgen willen we de tijd hebben rustig in Astorga rond te kijken. Daar zullen we al vroeg zijn. Het is maar 18 km.
Onderweg ontmoeten we wel weer oude bekenden. Daniella. En Kim (Australische). Verpleegkundige. Ze heeft haar baan opgezegd om de Camino te lopen. Gisteravond zaten we tijdens het eten met beide dames aan een tafel. Gezellig. Beiden zijn doorgegaan naar een Albergue verder op de Camino. Als de Camino het wil komen we ze wel weer tegen.
Totaal na 95 etappes; 2.439 km

Geen opmerkingen: